متن نوحه شیعیان گشته عیان ماتم سالار شهیدان از زنده یاد اصلاح پذیر

^{متن نوحه شیعیان گشته عیان ماتم سالار شهیدان از زنده یاد اصلاح پذیر}

^{شیعیان گشته عیان ماتم سالار شهیدان}

^{همه زن های ستم دیده و گریان و پریشان}

^{برسیدند به روی قبر جوانان و عزیزان}

^{شکوه ها داشت به قبر شه دین زینب نالان}

^{گفت زینب به سر قبر حسین با دلی سوزان}

^{ای برادر بنگر بی کسی حال اسیران}

^{کن  ترحم تو به اطفال یتیمت شده نالان}

^{در خرابه ز فراق تو رقیه بسپرد جان}

^{گفت کی جان برادر چه بگویم که چه دیدم}

^{نوجوانان همه بی غسل و کفن بود که دیدم}

^{در ازل قسمت ما جور  و ستم بود که رسیدیم}

^{سر تو بر سر نی بود که شماتت بشنیدم}

^{گفت آن عهد که بستیم ز ازل جمله ادا شد} 

 ^{سهم تو شد شهد و قسمت من شام بلا شد}

^{ام لیلا ز غم اکبر ناکام به فغان شد}

^{این همه جور و جفا روز ازل قسمت ما شد}

^{از گلستان جهان رفت علی اکبر ناکام} 

^{ام لیلا شده حیران و سیه روز و پریشان}

^{حال از شام بلا آمده با دیده گریان}

^{به سر قبر جوانش بکند ناله و افغان}

^{همه در ماتم قاسم شده ایم زار و پریشان}

^{نو عروسش به فغان آمده با دیده گریان}

^{ای پسر عم چه کنم من ز فراق تو به دوران}

^{هیچ داماد به غیر از تو نشد  زار و پریشان}

متن نوحه بوشهری زینب از شام وارد کربلا شد

^{متن نوحه بوشهری زینب از شام وارد کربلا شد}

^{زینب از شام وارد کربلا شد}

^{شیعه به روز اربعین با دل پر درد و غمین}

^{اسیران چون ز شام آزاد گشتند}

^{از این اندوه و غم دلشاد گشتند}

^{یزید بی حیا یعنی حیا کرد}

^{بشیر را هم بر ایشان رهنما کرد}

^{به امر زاده ی آن زشت آیین}

^{بیاوردند محمل های زرین}

^{چو زینب دید محمل های زربفت}

^{ز دل آهی کشید و زد به سر دست}

^{ز بخت خویشتن زینب بر آشفت}

^{به آه و ناله و زاری چنین گفت}

^{کسی که شش برادر کشته دیده}

^{جوانانی به خون آغشته دیده}

^{هنوز از خون بود تر آستینم}

^{چه سان در محمل زرین نشینم}

^{گر این زینت بود بهر دل ما}

^{سیه پوشید یکسر محمل ما}

^{که ما جمله زنان مستمندیم}

^{سیه بخت و سیه پوشی پسندیم}

^{سیه کردند محمل با علم را}

^{به محمل بر نشاند اهل حرم را}

^{نظر انداخت زینب از چپ و راست}

^{که ای یاران حسین من نپیداست}

 ^{چو با ما نیست بابای سکینه}

^{چه این جا و چه شام و چه مدینه}

^{جوانان بنی هاشم کجایید}

^{که ما را زین سفر یاری نمایید}

^{خوشا روزی که بار این جا گشودیم}

^{در این جه منزل و ماوا نمودیم}

^{همه رعنا جوانان زنده بودند}

^{همه فرخ رخ و فرخنده بودند}

^{در این جا خیمه و خرگاه به پا شد}

^{در این جا عشرت قاسم عزا شد}

^{بیامد بر سر قبر برادر}

^{بگفتا زینب محزون و مضطر}

^{که ای پشت و پناه و یار زینب}

^{انیس و مونس شب های رینب}

^{بریدی از چه بر ما آشنایی}

^{چرا ای شه ز ما کردی جدایی}

^{من از روز ازل ای شا ه ابرار}

^{از ین درد و بلا بودم خبردار}

^{که اهل کوفه مهمانت نمایند}

^{گلوی تشنه قربانت نمایند}

^{تو ماندی کربلا با نعش اکبر}

^{بود همراه ما لیلای مضطر}

^{چنین روی نبود هرگز گمانم}

^{که تو کشته شوی من زنده مانم}

^{کجا رفتند آن رعنا جوانان}

^{کجا رفتند آن پاکیزه جانان}

متن نوحه آورند در کربلا رأس پر خون حسین از مرحوم بخشو

متن نوحه آورند درکربلا رأس پرخون حسین از مرحوم بخشو

^{آورند در کربلا راس پر خون حسین}

^{شور غوغا شد بپا در اربعین واویلا}

^{مصطفی و مرتضی و حضرت خیر النساء ،واویل صدواویلا}

^{یا حسین گویان روان در اربعین واویلا}

^{آورند در کربلا راس پر خون حسین}

^{شور غوغا شد بپا در اربعین واویلا}

^{زینب خونین جگر با اهل بیت دربه در واویل صدواویلا}

^{بر سر و سینه زنان در اربعین واویلا}

^{آورند در کربلا راس پر خون حسین}

^{شور غوغا شد بپا در اربعین واویلا}

متن نوحه کهکشان کاروان عاشقان دل غمین از ایمان میرشکاری

^{متن نوحه} کهکشان کاروان عاشقان دل غمین از ایمان میرشکاری

^{کهکشان کاروان عاشقان دل غمین}

^{میرود از شام سوی کربلا در اربعین}

^{میرسد در دشت پر فریاد و خاموش بلا}

^{میشود پر درد و ماتم سینه ی اهل یقین}

^{حزن و اندوهی فرا میگیرد آن دم دشت غم}

^{میشود غوغا به پا در آسمان و در زمین}

^{از حریم قدسیان فریادها آید به گوش}

^{از تأثر دیده گریان میشود روح الامین}

^{زان میان خم قامتی از محمل خود میکند}

^{شکوه های سینه سوز و ناله های آتشین}

^{کای بیابان بلا من زینب غم پرورم}

^{گرچه هجران و اسیری چهره را افکنده چین}

^{پیک خونین دل منم، پیغامدارت کربلا}

^{درمیان بحر طوفانی منم کشتی نشین}

^{میزند فریاد جانسوز ای پریشان خاطران}

^{خاک این صحرا از پس بوسه گاه هر جبین}

^{چون در این صحرا بدست غافلان روزگار}

^{گشته جاری خون اولاد امیرالمؤمنین}

^{من حسینی داشتم مظلوم و فخر عالمین}

^{از تنش سر را جدا بنموده یکدم تیغ کین}

^{ای بیابان بلا بوی حسینم میدهی}

^{عطر خوش بویش فراتر رفته تا عرش برین}

^{ام لیلا بیقرار و داغدار دل حزین}

^{اکبرت اینجا به خاک و خون فتاد از روی زین}

^{همرهان، این گوشه قاسم یادگار مجتبی}

^{شد گرفتار لعینان از یسار و از یمین}

^{میرسد بر گوش دل نای و نوای اصغر آن}

^{تشنه ی سیراب از خون، غنچه ی باغ یقین}

^{آن ابالفضل دلاور ماه تابانم کجاست؟}

^{آنکه مه در پای او بر خاک میساید جبین}

^{ای فرات اینگونه دلگیر و پریشانی چرا؟}

^{دائم از عباس تا روز معادی شرمگین}

^{در کنارت تشنه لب جان میدهد سقای حسین}

^{دستها از تن جدا، بر سر عمود آهنین}

^{یاد باد از اکبر آن سیمای پیغمبر نشان}

^{سرو قامت، شیر مردان، ماه گیشو، عنبرین}

^{ای حسینم بعد تو جان داد از هجران تو}

^{ناز پروردت رقیه، با دلی زار و حزین}

^{بعد مرگ سرخ تو ای فخر دین مصطفی}

^{اهل بیتت گوشه ی ویرانه شد ماتم نشین}

^{در اسارت کو به کو، منزل به منزل زین ستم}

^{وسعت تاریخ از فریاد کردم پر طنین}

^{کربلا تا بی نهایت جاودانی، جاودان}

^{گر جهان انگشتری باشد، تویی آنرا نگین}

^{این بیابان مرکز عشق است و ایثار و وفا}

^{راهی از اینجا نیست یکسر باز تا خلد برین}

^{صد هزاران نوحه ها گفتند یا رب سینه سوز}

^{نیست (موجی) هم بر این درگه گدای آخرین}

واحد اربعین ناخدا عباس دریانورد

واحد اربعین 

ناخدا عباس دریانورد

 

ای صبا رو یه سوی کرببلا کن گذری

 

از من زار ببر خدمت بابم خبری

 

گو که صغرای تو می گفت چو مرغ سحری

 

داد از درد جدایی و غم بی پدری

 

من از آن دم که به هجر تو گرفتار شدم

 

به خدا در نظر اهل جهان خوار شدم

 

تا که دور از بر تو ای شه ابرار شدم

 

ز غم دوری تو خسته و بیمار شدم

 

من بیمار نه غمخوار و نه یاور دارم

 

نه خبر از تو و از حال برادر دارم

 

چشم در راه پی وعده ی اکبر دارم

 

انتظار تو و عباس دلاور دارم

 

روز و شب نیست به جز آه و فغان حاصل من

 

به سر راه فراق تو بود منزل من

 

زده آتش غم هجر تو به آب و گل من

 

سیر تا کی کنم از درد تو خون شد دل من

 

گو به عباس عموی من و تاج سر من

 

خوب داری خبر از حال دل مضطر من

 

به سکینه بگو ای نور دو چشم تر من

 

خواهرا جان تو و جان علی اصغر من

 

خواب دیدم علی اکبر به وطن آمده است

 

از ره مهر به غمخواری من آمده است

 

مژده ام داد که اصغر به سخن آمده است

 

فارغ از رنج و غم و درد و محن آمده است

 

گفت قاسم به صف کرببلا شاد شده

 

حجله ی عیش به پا کرده و داماد شده

 

شاد از آن عیش دل سید سجاد شده

 

نو عروسش ز همه درد و غم آزاد شده

 

گو به عباس عموی من و تاج سر من

 

خوب داری خبر از حال دل مضطر من

 

به سکینه بگو ای نور دو چشم تر من

 

خواهرا جان تو و جان علی اصغر من

 

نه تو می آیی و نه اکبر نیکو سیرم

 

بلکه کرده است فلک خاک یتیمی به سرم

 

سال ها چاکر و فرزند تو ای شاه شهید

 

به ره چاکریت موی سیه کرده سفید

 

در صف حشر ندارد به کسی چشم امید

 

جز به احسان تو و لطف خداوند مجید

متن نوحه اربعین از زنده یاد بخشو

^{متن نوحه اربعین از زنده یاد بخشو}

^{ایها  الناس ز نو گشته روان خیل اسیران}

 

^{همه زن های ستم دیده و گریان و پریشان}

 

^{برسیدند به روی قبر جوانان و عزیزان}    

 

^{شکوه ها داشت به قبر شه دین زینب نالان}

 

^{گفت زینب به سر قبر حسین با دل سوزان}                                                       

 

^{ای برادر بنگر بی کسی حال اسیران}

 

^{کن  ترحم تو به اطفال یتیمت شده نالان}                                                          

 

^{در خرابه ز فراق تو رقیه بسپرد جان}

 

^{گفت ای جان برادر چه بگویم که چه دیدم}                                                   

 

^{نوجوانان همه بی غسل و کفن بود که دیدم}

 

^{در ازل قسمت ما جور  و جفا بود که رسیدیم}                                                 

 

^{سر تو بر سر نی بود که شماتت بشنیدم}

 

^{گفت آن عهد که بستیم ز ازل جمله ادا شد}                                                         

 

 ^{سهم تو شد شهد و قسمت من شام بلا شد}

 

^{ام لیلا ز غم اکبر ناکام به فغان شد}                                                                  

 

^{این همه جور و جفا روز ازل قسمت ما شد}

 

^{از گلستان جهان رفت علی اکبر ناکام}                                                               

 

^{ام لیلا شده حیران و سیه روز و پریشان}

 

^{حال از شام بلا آمده با دیده گریان}                                                                 

 

^{به سر قبر جوانش بکند ناله و افغان}

 

^{همه در ماتم قاسم شده ایم زار و پریشان}                                                         

 

^{نو عروسش به فغان آمده با دیده گریان}

 

^{ای پسر عم چه کنم من ز فراق تو به دوران}                                                    

 

^{هیچ داماد به غیر از تو نشد  زار و پریشان}

متن نوحه ظهر عاشورا که خون از چشم هستی میچکید از ایمان میرشکاری

^{متن نوحه ظهر عاشورا که خون از چشم هستی میچکید از ایمان میرشکاری}

شعر از: سید محمد هاشمی فردسید محمد هاشمی فرد

آهنگ: زنده یاد حسین خرمایی

ظهرعاشورا که خون از چشم هستی می چکید         

صد جهان دل در نگاه خاکِ خونین می تپید

یکطرف عرفان عزای پیر را در سینه داشت               

یک طرف کفر زبون آهنگ نشر کینه داشت

یک طرف موج بلا بر خاک جاری گشته بود             

یک طرف با خون دل عشق آبیاری گشته بود

یکطرف زخم جگر سوز عطش دل می شکست          

یک طرف تیغ بلا بر وسعت دل می نشست

یک طرف خورشید در گرداب خون افتاده بود            

یک طرف مهتاب در کار سفر آماده بود

زین میان ذرات عالم غرق در زاری شدند               

از زبان ذره ها فریادها جاری شدند

گوش جانی بود اگر آن لحظه بر پهنای خاک           

می شنید این ناله را از ذره های سینه چاک

آه ای تصویرهای آدمیت بر زمین                            

ای به دور افتادگان از عشق و ایمان و یقین

ای به صورت آدمی اما به سیرت اهرمن                  

ای به ظاهر سرخ رو اما به دل خصم چمن

خفته در خواب هوس بی بهره از دین تا به چند       

بنده ی شیطان نفس و کافر آیین تا به چند

چشم بگشایید هان ایمان تان را خواب برد               

در سراب افتادگان هستیّ تان را آب برد

چشم بگشایید و ظهر سرخ گون را بنگرید                

آفتاب عشق در دریای خون را بنگرید

این به خون افتاده فخر عالم انسانی است                

این خدا را خون بها در راه دین قربانی است

این حسین است آبروی وسعت ملک وجود               

این حسین است آه اما بی سر و سر در سجود

یادگار مصطفی بینید و جسم بی سرش                      

خون ایمان می تراود از رگان گردنش

با رگان خون فشان توحید را  اثبات کرد               

آیه های روشن امید را اثبات کرد

با رگان خون فشان دامن از این دنیا کشید              

خط سرخ عشق را تا منزل عقبی کشید

رفت او با بال خون تا بارگاه ذوالجلال                      

رفت و ما ماندیم در خواب خوش و رنج و ملال

چشم بگشایید وقت رفتن ما دیر شد                            

چشم بگشایید گر تا این زمان تأخیر شد

متن نوحه ای شیعیان مگر ماه عزا نو شد از ناخدا عباس دریانورد

^{متن نوحه ای شیعیان مگر ماه}

 ^{عزا نو شد از ناخدا عباس دریانورد}

^{ای شیعیان مگر ماه عزا نو شد ـ شد}

^{جمله دل ها پر از غم شد واویلا حسین}

^{شد کشته شاه دین فرزند پیغمبر  ـ شد}

^{غم نصیب زینب شد واویلا حسین}

^{شد پاره پاره پیکر علی اکبر ـ شد}

^{لیلا محزون و مضطر شد واویلا حسین}

^{شد پاره پاره حلقوم علی اصغر   ـ شد}

^{در خون خود شناور شد واویلا حسین}

^{ای شاه غضنفر فر در کرببلا بنگر}

^{بین کشته جوانانت هم قاسم و هم اکبر}

^{یک طرف علی اکبر یک طرف علی اصغر}

^{آن یکی گلو پاره دیگری شده بی سر}

^{شاها به حق اکبر یک لحظه به ما بنگر}

^{ما جمله عزاداریم از بهر تو ای سرور}

^{شاها تو قبول فرما چاکر سرایت را}

^{«ناخدا»ی مسکین بین در کشتی بی لشکر}

^{شعر و آهنگ: مرحوم ناخدا عباس دریانورد}

^{دانلود با نوای علی بهی‌پور}

متن نوحه امشب ای زینب کبری از ایمان میرشکاری

^{متن نوحه امشب ای زینب کبری از ایمان میرشکاری}

امشب ای زینب کبری ز چه دلگیر شدی

ره به غم برده ای ازدور جهان سیر شدی

امشب ای همسفرم از چه پریشان شده ای

غصه ات چیست که آشفته و نالان شده ای

چیست اندوه تو ای زینت دامان علی

عزت فاطمه، ای راحتی جان علی

غصه ات چیست که دل را نگران می داری

یا چه شد تا که غم خویش نهان می داری

از چه رو خواهرم ای همدل من تنهایی

در غم حال منی یا به غم فردایی

هیچ از واقعه کرببلا غصه مخور

از تن بی سر و جولان بلا غصه مخور

چون شوم کشته، رها از غم دنیا گردم

همره فخر بشر سید بطحا گردم

خونم ار ریخت، شود مایه آزادی دین

دین چو آزاد شود خشک شود ریشه ی کین

مرگ من باعث پایندگی دین خداست

باعث رویش گل غنچه ی پیوند و صفاست

خون من مایه ی تابندگی مهر و مه است

مرگ من باعث پایندگی مهر و مه است

باید از جوشش خون جان ز عدو بستانم

خود به خون غلتم و آشوب فرو بنشانم

گر نگردم به ره دین خداوند شهید

چیره گردد به جهان ظلمت و بیداد یزید

باغ دین گل ندهد تا که نریزد خونم

خونم ار ریخت، دگر زین همه غم بیرونم

در ره دین رسول عربی مرگ سزاست

خون بهای من و یاران من ازلطف خداست

متن نوحه شب هجران از حسین کشتکار بوشهری

^{متن نوحه شب هجران از حسین کشتکار بوشهری}

شد شب هجران، خواهر نالان

کم نما افغان، با دل سوزان

 

 

فردا به دشت کربلا زینب ای زینب

گردد سرم از تن جدا زینب ای زینب

 

چون شود فردا، می روم میدان

تا شوم اندر، خاک و خون غلطان

 

از غم مکن شیون بپا زینب ای زینب

با ناله و شور و نوا زینب ای زینب

 

سیر بنگر بر، این رخ گلگون

چون شود فردا، غرقه اندر خون

 

دیگر نمی بینی مرا زینب ای زینب

خونم بریزند اشقیاء زینب ای زینب

 

می شوم کشته، با همه یاران

جسمها پر خون بی کفن عریان

 

از ما نماند کس بجا زینب ای زینب

جز عابدین در خیمه ها زینب ای زینب

نوحه ایام محرم از مرحوم ناخدا عباس

^{نوحه ایام محرم از مرحوم ناخدا عباس}

^{ای شیعه مگر قتل شه کرببلا شد                   یا ماه عزا شد}

^{یا ماتم فرزند علی شیر خدا شد                      در دشت بلا شد}

^{چون آب به روی شه لب تشنه ببستند               دلها بشکستند}

^{بسیار عزیزان حسین تشنه نشستند                در دشت بلا شد}

^{از دیر جفا اصغر او غرقه به خون شد                 زینب به فغان شد}

^{این جور ستم جمله ز اولاد زنا شد                   در دشت بلا شد}

^{یک غنچه ی گل بر سر دست شه مظلوم           آن کودک معصوم}

^{مانند مه یک شبه انگشت نما شد                   در دشت بلا شد}

^{اطفتا شه دین همه ذلرزان و گریزان                  از جور لعینان}

^{آتش به خیام حرم آل عبا شد                         در دشت بلا شد}

^{ای شیه از چه عون و عباس و علی اکبر ناشاد    هم قاسم داماد}

^{لب تشنه شهیدان همه در راه خدا شد             در دشت بلا شد}

^{ای شیعه از زینب و کلثوم و هم سکینه زار          گردیده گرفتار}

^{یا بلکه ز جور و ستم شمر دغا شد                  در دشت بلا شد}

^{بر ناقه عریان ز جفا سید سجاد                      یا ناله و افغان}

^{یا بسته به گردن غل و زنجیر به پا شد             در دشت بلا شد}

^{ای شیعه از چه اهل بیت زار آن شاه شهیدان    با ناله و افغان}

^{بر ناقه و محمل حرم شیر خدا شد                  در دشت بلا شد}

^{ای شیعه از ذاکر فرزند زهرا ناخدا شد              از فضل خدا شد}

^{یا بلکه همه عالم از این غم به نوا شد              در دشت بلا شد}

متن نوحه زد چو ابن ملجم بی دین مردود و دغا از ایمان میرشکاری

متن نوحه ^{زد چو ابن ملجم بی دین مردود و دغا از ایمان میرشکاری}

زد چو ابن ملجم بی دین مردود و دغا

تیغ زهر آلود را بر تارک شیر خدا

شد ملائک در خروش و منقلب شد ماسوا

صبحدم روح الامین از آسمان داد این ندا

تیغ بن ملجم چو فرق حیدر صفدر درید

نسل ناپاک مرادی بر مراد خود رسید

در همه کون ومکان شور قیامت شد پدید

در تلاطم شد زمین و در تزلزل شد سما

یارب آن آرام جان داماد پیغمبر چه شد

فاعل قول سلونی شاه بحر و بر چه شد

زیب محراب دعا زیبنده منبر چه شد

مقتدای دین و دنیا کو علی مرتضی

ای فلک شد چهره پاک علی از خون خضاب

از نفاقت آفتاب برج دین شد در حجاب

گشت پنهان جسم پاک بوتراب اندر تراب

ای دریغ آن صفدر میدان رزم لا فتی

تا ز جور ناکسان دست خدایی بسته شد

پشت دین از بستن دست خدا بشکسته شد

بعد حید عزت آل نبی بگسسته شد

آن یک از زهر ستم وآن دیگر از تیغ جفا

مجتبی را شد جگر صد پاره از زهر ستم

سوخت قلب مصطفی و مرتضی را او زغم

کرد شاه کربلا را تشنه لب در نزد یم

شمر بی پروا جدا راس منیرش از قفا

بهر دفن جسم پاکت ای ولی ذوالمنن

داشتی در کوفه بر سر هم حسین و حسن

پس به دشت کربلا جسم حسین بی کفن 

در بیابان بی کس و بی یاور و بی اقربا

بنگر اطفال یتیمت یا امیرالمومنین 

در زمین کربلا از ظلم اعدا دل غمین

ناله کثوم و زینب رفته تا عرش برین

از خروش یا ابا وز ندای یا اخا

یا علی گر در عزایت عرش اعظم خون گریست

بر حسینت دیده جن و بشز افزون گریست

بهر کام تشنه اش هم شط و هم جیحون گریست

خون فشاند چشم حاجب تا جزا دز این عزا

شعر از حاجب بروجردی

آهنگ از مرحوم عبدالحسین خرمایی

متن نوحه الیل لیل عزاست از ایمان میرشکاری

^{متن نوحه اللیل لیل عزاست از ایمان میرشکاری}

<sup>اللیل لیل عزاست
شیون به ارض و سماست
از جفای مشرکین
تارک حیدر دوجاست

شد سوی مسجد روان 
خسرو کون و مکان
بهر دعا و اذان 
آه زدست خصان

ملجم شوم و دغا
فرق علی کرد دوجا
از ستم اشقیا
شورش و افغان بپاست .</sup>

متن نوحه محراب مسجد گلگون از ایمان میرشکاری

^{متن نوحه محراب مسجد گلگون از ایمان میرشکاری}

محراب مسجد گلگون از خون علی شیر خداست
آه و فغان و واویلا در ارض و هم در سماست
شیعیان بر سر بزنید غرقه به خون سجاده و هم سجده گاست

زافلاکیان در سما شورشی برپا شده 
بهر علی هنگامه ای در ملا اعلا شده
شال عزا در گردن آدم و حوا شده
جنتیان اندر سما زین ماتم عظمی شده

راس پدر لاله گون چون زینب محزون بدید
از خون سرش پیکرش یکسره گلگون بدید
شد به نوا و از غمش چون ابر بهاری گریست
زد به سر و آه و فغان از دل پ=ر خون کشید

یا الهی یا اله صاحب احسان تویی
صاحب احسانی و بخشیده عصیان تویی
یا الهی یا اله دست فتوت سوی تو
سوی تو با التجا حاکم و سبحان تویی

متن نوحه ز نهر علقمه از ایمان میرشکاری

متن نوحه ز نهر علقمه از ایمان میرشکاری

» نوحه : ز نهر علقمه

» مداح : ایمان میرشکاری

» آهنگ : عبدالعلی مهندسی

» شاعر : عادل آبرخت

» تاریخ : محرم ۱۳۹۳

ز نهر علقمه " واویلا واویلا "

                                           شنیدم همهمه " واویلا واویلا "

که سقای حسین " واویلا واویلا "

                                                ضیآ عالمین " واویلا واویلا "

ز بیداد خصان " واویلا واویلا "

                                            فتاده نیمه جان " واویلا واویلا "

شده قطع الیدین " واویلا واویلا "

                                       ز شمشیر و سنین " واویلا واویلا "

همان میر سپاه    همان پشت و پناه

                                    همان ماه منوّر    همان زاده ی حیدر

                    بخون گشته معطر " واویلا واویلا "

                                 **********

عموی کودکان " واویلا واویلا "

                                            مه کون و مکان " واویلا واویلا "

صدا می زد اخا " واویلا واویلا "

                                                 بیا ادرک بیا " واویلا واویلا "

علمدارت ببین " واویلا واویلا "

                                            سپهدارت ببین " واویلا واویلا "

شدم غرقاب خون " واویلا واویلا "

                                          سخن دارم کنون " واویلا واویلا "

من از جور زبونان    من از کینه ی دونان

                          در این دشت پر از کین    در این وادی خونین

                     شدم لاله ی پرپر " واویلا واویلا "

                                 **********

ندارم روی آن " واویلا واویلا "

                                             ببینم تشنگان " واویلا واویلا "

رقیه بی قرار " واویلا واویلا "

                                               بود در انتظار " واویلا واویلا "

که برگردد عمو " واویلا واویلا "

                                             ببوسد روی او " واویلا واویلا "

ز بانگ العطش " واویلا واویلا "

                                       شدم شرمنده اش " واویلا واویلا "

از این حزن و عزا " واویلا واویلا "

                                           عادل شد در نوا " واویلا واویلا "

متن نوحه آمد محرم از ایمان میرشکاری

متن نوحه آمد محرم از ایمان میرشکاری

آمد محرم ماه غم هنگام افغان و الم

شد کشته ی تیغ ستم، بر سینه ی صحرا حسین

سنگر به سنگر رو به رو، منزل به منزل، کوه به کوه

دارم حکایت مو به مو از حر بی همتا حسین

از بند تن یکسر رها، فیض دو عالم خون بها

سر داده هر دم این ندا، با جمله ی اعضا حسین

اینجاست منزلگاه ما، آزادگی شد راه ما

دست خدا همراه ما، دین را کند احیا حسین

هنگامه ای بر پا کنم، عالم پر از غوغا کنم

تا نور حق پیدا کنم، ببریده از دنیا حسین

اکنون شما ای کوفیان، سر بسته قتلم را میان

هشدار میگویم عیان هیهات ذلت را حسین

رسم شهادت خوی من، شد مصطفی الگوی من

گو مرگ آید سوی من، آماده سر تا پا حسین

اینجاست منزلگاه ما، آزادگی شد راه ما

دست خدا همراه ما، دین را کند احیا حسین

من زاده ی پیغمبرم، فرزند پاک حیدرم

صد چاک گر شد پیکرم، چون کوه پا بر جا حسین

گر زنده دین مصطفی، گردد به خیل خون ما

شمشیرها را گو بیا، ایستاده بی پروا حسین

دشمن هزاران در کمین، هم در یسار و هم یمین

با نام رب العلمین زد بر صف اعدا حسین

متن نوحه برخیز عباس علی از ایمان میرشکاری

^{متن نوحه برخیز عباس علی از ایمان میرشکاری}

^{برخیز عباس علی، برخیز ای پور ولی}

^{تشنه لب اند طفلان برخیز}

^{------------------------------------------------------}

^{برخیز ای روح و روانم، کآتش افتاده به جانم}

^{از آه و ناله ی طفلان، رفت از جان تاب و توانم}

^{تشنه لب اند طفلان برخیز}

------------------------------------------------------

^{برخیز عباس علی، برخیز ای پور ولی}

^{تشنه لب اند طفلان برخیز}

^{------------------------------------------------------}

^{عباس این خیمه ی خسته، هر دل چشمی به تو بسته}

^{برگیر این مَشک و عِلَم را، زینب در غصه نشسته}

------------------------------------------------------

^{برخیز عباس علی، برخیز ای پور ولی}

^{تشنه لب اند طفلان برخیز}

^{------------------------------------------------------}

^{برکش این تیغ بلا را، نابود کن خصم دغا را}

^{از علقم آبی بیاور، سیراب کن خیمه سرا را}

------------------------------------------------------

^{برخیز عباس علی، برخیز ای پور ولی}

^{تشنه لب اند طفلان برخیز}

^{------------------------------------------------------}

^{خورده بین بنگر و برگو، هر دم با دیده ی تر گو}

^{فریاد کن ماه علی را، با غم از خون جگر گو}

------------------------------------------------------

^{برخیز عباس علی، برخیز ای پور ولی}

^{تشنه لب اند طفلان برخیز}

^{------------------------------------------------------}

^{دانلود با صدای ایمان میرشکاری}

متن نوحه کشته شد زاده ی زهرا به شمشیر سنین

متن نوحه کشته شد زاده ی زهرا به شمشیر سنین

کشته شد زاده ی زهرا به شمشیر و سنین

نوگل باغ حسن قاسم داماد حسین

 

شده تابوت و کفن خلعت دامادی تو

واویل...صد واویلا

 

شیون و ناله های زنها عوض شادی تو

چشم خونبار...ملول است داماد حسین

 

کشته شد زاده ی زهرا به شمشیر و سنین

نوگل باغ حسن قاسم داماد حسین

 

هر چه کردم به جهان رفت همه بر باد فنا

واویل...صد واویلا

رنج گهواره و بی خوابی و شیر سحری

چشم خونبار...ملول است داماد حسین

 

کشته شد زاده ی زهرا به شمشیر و سنین

نوگل باغ حسن قاسم داماد حسین

 

حیف از این کاکل مشکین که به خون گشته خضاب

واویل...صدواویلا

حیف از این ماه جبینت که فتاده به خضاب

چشم خونبار...ملول است داماد حسین

 

کشته شد زاده ی زهرا به شمشیر و سنین

نوگل باغ حسن قاسم داماد حسین

متن نوحه سرگشته از حسین کشتکار بوشهری

_{متن نوحه سرگشته از حسین کشتکار بوشهری}

(در مدح امام زمان-عج-)

منم سرگشته ی حیرانت ای دوست

کنم یکباره جان قربانت ای دوست

خلیلا ساز شوق وصل کویت

دهم سر بر سر پیمانت ای دوست

دلی دارم در آتش خانه کرده

میان شعله ها کاشانه کرده

دلی دارم که از شوق وصالت

وجودم را ز غم ویرانه کرده

من آن آواره ی بشکسته بالم

ز هجرانت بتا رو بر زوالم

منم آن مرغ سرگردان تنها

پریشان گشته شد یکباره حالم

سحر سر بر سر سجاده کردم

دعایی بهر آن دلداده کردم

ز حسرت ساغر چشمانم ای دوست

لبانت یکسره از باده کردم

دلا تا کی اسیر یاد یاری؟

ز هجر یار تا کی داغ داری؟

بگو تا کی ز شوق روی لیلی

تو مجنون پریشان روزگاری؟

پریشانم،پریشان روزگارم

من آن سرگشته ی هجر نگارم

کنون عمری ست با امید وصلش

درون سینه آسایش ندارم

ز هجرت روز و شب فریاد دارم

ز بیدادت دلی ناشاد دارم

درون کوهسار سینه ی خود

هزاران کشته چون فرهاد دارم

چرا ای نازنینم،بی وفایی؟

دمادم با دل من در جفایی؟

چرا آشفته کردی روزگارم؟

عزیزم دارد این دل هم خدایی

متن نوحه بوشهری شهادت امام رضا(ع)

_{متن نوحه بوشهری شهادت امام رضا(ع)}

ایها الناس شما را به حق خون رضا
لحظه ای گوش نمایید در این بزم عزا
تا بگویم به شما از اثر زهر جفا
با ابا صلت چه می گفت غریب الغربا
ای ابا صلت بیا ساعتی اندر بر من
از ره مهر و وفا باش دمی یاور برمن
فرش برچین بیا جمع کن این بستر من
تا غریبانه دهم جان چو شه کرببلا
زهر مامون لعین پاره نموده جگرم
کاش می بود طبیبی دم مردن به برم
یا که می بود تقی نور دو چشمان ترم
تا سوی قبله کشد پای من از راه وفا
ای اباصلت در خانه ببند و بنشین
گریه کن بر من بی کس تو با قلب حزین
گو که مسموم نمودن رضا خسرو دین
رفت در شهر غریبی در این دار فنا
گریه می کرد ابا صلت چو بهر آن شاه
دید یک سرو قدی او ز رضا همچون ماه
بود آثار بزرگی زجبینش پیدا
اشک می ریخت ز رخسار به صد ناله و آه
گفت ای شه تو که باشی ز کجا آمده ای
من که در بسته بدم پس ز چه ره آمده ای
به گمانم که به دیدار رضا آمده ای
آمدم من ز مدینه به سوی توس بلا
ای ابا صلت بگو تو پدر من به کجاست
آن که دور از و طن و تاج سر من به کجاست
کز غمش خون رود از چشم ترمن به کجاست
چونکه از دیدن او کام مرا هست روا
چه خوش است گر پسر آید به بالین پدر
در دم مرگ پدر را چو بگیرد در بر
از غم مرگ پدر اشک بریزد ز بصر
ناله ای چون بکشید یهر پدر جست زجا
لیک این واقعه بر عکس فتاده ز جفا
از برای علی اکبر و شه کرببلا
لب نهاد بر لب پر خون جوانش آن شاه
گفت از داغ تو شد صبح حسین شام سیاه
شریفیان تو بگو نوحه به صد شور و نوا
گو الها به حق صاحب این بزم عزا
کن نصیب همه دیدار شه قبه طلا
تا شود دین محمد به جهان جلوه نما

متن نوحه شهادت امام حسن مجتبی(ع)

_{متن نوحه شهادت امام حسن مجتبی(ع)}

شیعه زن بر،سینه و سر                    
خون ببار از، دیده ی تر
کز اثر زهر ستم شد خون جگر                   
قره العین زهرای اطهر

شد چو مسموم آن شاه دین           
 با دو صد غم گفت این چنین
خواهر ماتم زده ی زار و حزین               
گو حسین جان بیا حالم ببین

تشنه لب شاه شهیدان 
با دو صد ناله و افغان
سوی برادر شده آن دم شتابان         
گفت چه رو داده ای شاه خوبان

در جوابش ، شاه مظلوم
گفتا آن مسموم محزون
ای که شد از ماء معین منع و محروم   
 شو پرستار اطفال معصوم

من چو رفتم زین دار فانی            
بعد مرگم ، یک زمانی
دست به شمشیر مزن ، تاتوانی           
پهلوی مادرم ، ده مکانی

متن نوحه برای امام رضا(ع) از مرحوم بخشو

متن نوحه برای امام رضا(ع) از مرحوم بخشو

^{از مدینه به سوی توس روان شد شه خوبان
حکم مامون لعین با دل پر خون و پریشان
گفت هنگام وداع با همه یاران و عزیزان
می روم سوی قضا از ستم و جور لعینان
شد یقینم که بود آخر عمر من دل ریش
در غریبی دهدم زهر جفا قوم بد اندیش
حال سازید به پا ماتمم اکنون به بر خویش
چون عزا دار به غربت نبود بهر غریبان
جانب شهر خراسان چو غریب الغربا شد
ظلم مامون لعین بر پسر شیر خدا شد
از ره کینه رضا کشته ی انگور جفا شد
گشت مسموم به انگور ستم شاه خراسان
گفت ابا صلت ببند در که در این شهر غریبم
مانده دور از وطن و بی کس و بی یار و طبیبم
بنگر کز اثر زهر چو با مرگ قرینم
شده از سوده ی الماس دلم شعله ی سوزان
فرش ها را تو بپیچان که غریبانه دهم جان
چون شه کرببلا روی زمین بی کس و عطشان
به روی خاک شکم از اثر زهر بمالید
چون غریبانه در ان گوشه ی ویرانه بنالید
گفت: معصومه ایا خواهر زارم به کجایی
که بیایی تو به بالین من زار جگر خون
کو جوادم که به بالین من زار بیاید
خاک بر سر کند از غم بدرد چاک گریبان
بارالها به حسین و حسن و شاه خراسان
این عزا داری ماکن تو قبول از ره احسان
هم بده نصرتی بر پادشه کشور ایران
هم رسان پور حسن شاه زمان حجت رحمن
بارالها به حق پهلوی مجروح بتول
این عزاداری ما جمله بفرمای قبول
قطع و نابود نما مدعی آل رسول
مضمحل ساز هر آن کس سر دعوا دارد}

متن نوحه گریان جبریل در سما از مرحوم علی دشتی نجار

متن نوحه گریان جبریل در سما از مرحوم علی دشتی نجار

(به مناسبت رحلت حضرت محمد-ص-)

گریان جبریل در سما...ببهر پیغمبر ما

صد واویلا...صد واویلا

گریان جبریل امین...بهر ختم المرسلین

صد واویلا...صد واویلا

گریان سلمان و بلال...در غم و سوز وملال

صد واویلا...صد واویلا

یاران شد عالم خراب...بهر آل بوتراب

صد واویلا...صد واویلا

رفت پیغمبر ز غم...بهر امت در الم

صد واویلا...صد واویلا

گریان گردیده علی..بهر بن عمش،نبی

صد واویلا...صد واویلا

فاطمه بر سر زنان...با هزار آه و فغان

صد واویلا...صد واویلا

 

متن نوحه گفتا عباس جوان از ایمان میرشکاری

^{متن نوحه گفتا عباس جوان از ایمان میرشکاری}

گفتا عباس جوان،کای شاه تشنه لبان

سکینه آمده نزدم با دوصد آه و فغان

 

ده اذن میدانم

 

فرزند شاه عرب،دارم از خود عجب

سقای تشنه لبانم،جانم آمد به لب

 

ده اذن میدانم

 

سکینه هز زمان،گوید عمو جوان

همچو من تشنه لبی کو،عمو در این جهان

 

ده اذن میدانم

 

شاها در خیمه ها،بانگ فریاد و آه

از صغیران حجازی،میرود تآسمان

 

ده اذن میدانم

متن نوحه الوداع از ایمان میرشکاری

متن نوحه الوداع از ایمان میرشکاری

الوداع،الوداع...امشب شب عاشوراست

دور خیمه بر سر زنان زهراست

 

الوداع،الوداع...امشب زینب محزون

(امشب)زینب محزون،در فکر فرداست

 

الوداع،الوداع...امشب رباب نالان

(امشب)رباب نالان در فکر فرداست

 

الوداع،الوداع...امشب عابد بیمار

(امشب)عابد بیمار در فکر فرداست

 

الوداع،الوداع...امشب سکینه خاتون

(امشب)سکینه خاتون در فکر فرداست

 

الوداع،الوداع...امشب رقیه مضطر

(امشب)رقیه مضطر،درفکر فرداست

 

الوداع،الوداع...امشب کلثوم معصوم

(امشب)کلثوم،شیعیان،در فکر فرداست

متن نوحه سقای دشت کربلا از ایمان میرشکاری

_{متن نوحه سقای دشت کربلا از ایمان میرشکاری}

_{^{شد روان سقای دشت کربلا}}

_{^{تا کند در راه دین جان را فدا}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{گفت سالار شهیدان کای اخا}}

_{^{میروی میدان به جنگ اشقیا}}

_{^{سینه نالان بهر تو/صد آه و افغان بهر تو}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{شد روان سقای دشت کربلا}}

_{^{تا کند در راه دین جان را فدا}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{به او با چشم گریان خواهر است}}

_{^{یاد عبدالله و عون و جعفر است}}

_{^{زینب از غم بی قرار/شد دیده گریان،سینه زار}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{شد روان سقای دشت کربلا}}

_{^{تا کند در راه دین جان را فدا}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{ای عزاداران عزاداری کنید}}

_{^{بر شهید تشنه لب زاری کنید}}

_{^{موجی امشب ماتمت/چون دل پریشان،عالمت}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{شد روان سقای دشت کربلا}}

_{^{تا کند در راه دین جان را فدا}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{بهر جانان رفت و جانبازی نمود}}

_{^{در دو عالم او سرافرازی نمود}}

_{^{شعله زد بر این جهان/چون تشنه لب او داد جان}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

 

_{^{شد روان سقای دشت کربلا}}

_{^{تا کند در راه دین جان را فدا}}

_{^{روح ایمان میرود/از بهر قرآن میرود}}

متن نوحه اربعین از حسین کشتکار بوشهری

متن نوحه اربعین از حسین کشتکار بوشهری

مدینه آمدم اما پریشان حال و درمانده

به پایی خسته و پر آبله از راه وامانده

 

به شادی رفته بودم با غم و اندوه برگشتم

به احوالی نظارُم با تنی بی روح برگشتم

 

به وقت رفتنم بودند به هر سویم برادرها

چنان ماهی که گردش را گرفته خیل اخترها

 

حسینم همچو خورشید جهان تاب فروزنده

ابالفضلم به گردم بود چنان ماه تابنده

 

به یک سو عون و عبدالله،به یک سو در خروش اکبر

به سوی دیگرم همچون محافظ،قاسم و جعفر

 

مدینه یک نشانی زان برادرها من آوردم

به خون آغشته و صد پاره یک پیراهن آوردم

 

به چشمم میکشم شاید که راه خانه را یابم

به قدوقامتی خم گشته من کاشانه را یابم

 

تو کنعانی مدینه،عطر یاد یوسفم داری

دلم از غصه خون کردی ز بس غمگین و غمباری

 

مدینه کو جوانانت تو را خاموش میبینم

تو را من با بقیع غصه ها همکوش میبینم

 

برایت غصه ای جانسوز از دشت غم آوردم

برایت تا قیامت کوله باری ماتم آوردم

 

میان کمتر از یک روز در دشت بلا پرپر

به خون غلطان به دست کوفیان اولاد پیغمبر

 

به روی نیزه هفتاد و دو خورشید فروزان فر

ز دشت کربلا قرآن به لب تا شام غم یکسر

 

ز لعن حیدری خاموش کردم فتنه ی اعدا

نمودم تا قیامت،کربلا را سخت پا بر جا

 

ولی با این همه این دل ز سوز داغ میسوزد

دو چشمانم نگاهش را به سوی خیمه میدوزد

 

مدینه کی تو میدانی غم داغ برادر را

مصیبت های هجران حسین و داغ اکبر را

متن نوحه واحد شب عاشورا از مرحوم بخشو

متن نوحه واحد شب عاشورا از مرحوم بخشو

_{در کرببلا شورش و محشر بود امشب}

_{در قلب حسین از ستم اخگر بود امشب}

_{از هیبت این شب به فغان دختر زهرا}

_{ز اندیشه فردای برادر بود امشب}

_{در خیمه همه اهل حرم زار و پریشان}

_{از آه و فغان دیده ز خون تر بود امشب}

_{بر زانوی غم با دل پر حسرت و گریان}

_{زینب ز غم مرگ برادر بود امشب}

_{لیلا شده ماتم زده با حالت مضطر}

_{اندر غم مرگ علی اکبر بود امشب}

نوحه دوضرب وفات پیمبر(ص) از عباس محمدی باغملایی

^{نوحه دوضرب وفات پیمبر(ص) از عباس محمدی باغملایی}

ای احمد مختار...پیغمبر مرسل...

در تعزیه ات گریه کنان،حیدر صفدر

 

ای ساقی کوثر...بن عمّ پیمبر...

جای تو بود امروز،محراب و منبر

 

ای احمد مختار...پیغمبر مرسل...

در تعزیه ات گریه کنان،حیدر صفدر

 

آدم شده نالان...حوا شده گریان...

نوح از غم و اندوه،افتاده به طوفان

 

ای احمد مختار...پیغمبر مرسل...

در تعزیه ات گریه کنان،حیدر صفدر

متن نوحه شرح هجران از ایمان میرشکاری

_{متن نوحه شرح هجران از ایمان میرشکاری}

_{^{بشنو از من شرح هجران ای پدر}}

_{^{دخترت بنگر پریشان ای پدر}}

 

_{^{از کجا گویم من از شرح غمم؟}}

_{^{واز کدامین درد پنهان ای پدر؟}}

 

_{^{با برادر آمدم در کربلا}}

_{^{همره خیل عزیزان ای پدر}}

 

_{^{در کنارم بود عباس رشید}}

_{^{بر حرم بود او نگهبان ای پدر}}

 

_{^{رفت از بهر عزیزان سوی آب}}

_{^{تا کند سیراب طفلان ای پدر}}

 

_{^{بود نهر علقمه محصور خصم}}

_{^{رفت و زد بر قوم سفیان ای پدر}}

 

_{^{دست هایش از بدن کردند جدا}}

_{^{مشک بگرفت او به دندان ای پدر}}

 

_{^{بر سرش آمد عمودی آهنین}}

_{^{شد نگون بر  خاک میدان ای پدر}}

 

_{^{صبر من از کف برون میشد که چون}}

_{^{میشنیدم آه طفلان ای پدر}}

 

_{^{کودکان با بانگ عمو العطش}}

_{^{بر حسین بگرفته دامان ای پدر}}

 

_{^{آب هم در چشم من خشکیده بود}}

_{^{تا دهم آبی به آنان ای پدر}}

 

_{^{دیده گریان از عطش طفلان تو}}

_{^{لیک دشمن بود شادان ای پدر}}

 

_{^{جسم اکبر،آن شبیه مصطفی}}

_{^{پاره پاره شد به میدان ای پدر}}

 

_{^{بر سر نعش علی اکبرش}}

_{^{شد حسین با چشم گریان ای پدر}}

 

_{^{قاسمت آن نوگل باغ حسن}}

_{^{اذن میدان خواست گریان ای پدر}}

 

_{^{رفت،حمله بر صف اعدا نمود}}

_{^{کرد جنگی او نمایان ای پدر}}

 

_{^{بود اصغر از عطش بی تاب آب}}

_{^{باب او زین نکته حیران ای پدر}}

 

_{^{خنده ای آن طفل بر بابا نمود}}

_{^{داد بر دست حسین جان ای پدر}}

 

_{^{در اسارت میبرند اهل حرم}}

_{^{کوفه و هم شام ویران ای پدر}}

 

_{^{آنچه میدیدم به دشت کربلا}}

_{^{کس ندیده هیچ دوران ای پدر}}