وبلاگ پوریا مهدوی مقدم

^{متن نوحه} کهکشان کاروان عاشقان دل غمین از ایمان میرشکاری

^{کهکشان کاروان عاشقان دل غمین}

^{میرود از شام سوی کربلا در اربعین}

^{میرسد در دشت پر فریاد و خاموش بلا}

^{میشود پر درد و ماتم سینه ی اهل یقین}

^{حزن و اندوهی فرا میگیرد آن دم دشت غم}

^{میشود غوغا به پا در آسمان و در زمین}

^{از حریم قدسیان فریادها آید به گوش}

^{از تأثر دیده گریان میشود روح الامین}

^{زان میان خم قامتی از محمل خود میکند}

^{شکوه های سینه سوز و ناله های آتشین}

^{کای بیابان بلا من زینب غم پرورم}

^{گرچه هجران و اسیری چهره را افکنده چین}

^{پیک خونین دل منم، پیغامدارت کربلا}

^{درمیان بحر طوفانی منم کشتی نشین}

^{میزند فریاد جانسوز ای پریشان خاطران}

^{خاک این صحرا از پس بوسه گاه هر جبین}

^{چون در این صحرا بدست غافلان روزگار}

^{گشته جاری خون اولاد امیرالمؤمنین}

^{من حسینی داشتم مظلوم و فخر عالمین}

^{از تنش سر را جدا بنموده یکدم تیغ کین}

^{ای بیابان بلا بوی حسینم میدهی}

^{عطر خوش بویش فراتر رفته تا عرش برین}

^{ام لیلا بیقرار و داغدار دل حزین}

^{اکبرت اینجا به خاک و خون فتاد از روی زین}

^{همرهان، این گوشه قاسم یادگار مجتبی}

^{شد گرفتار لعینان از یسار و از یمین}

^{میرسد بر گوش دل نای و نوای اصغر آن}

^{تشنه ی سیراب از خون، غنچه ی باغ یقین}

^{آن ابالفضل دلاور ماه تابانم کجاست؟}

^{آنکه مه در پای او بر خاک میساید جبین}

^{ای فرات اینگونه دلگیر و پریشانی چرا؟}

^{دائم از عباس تا روز معادی شرمگین}

^{در کنارت تشنه لب جان میدهد سقای حسین}

^{دستها از تن جدا، بر سر عمود آهنین}

^{یاد باد از اکبر آن سیمای پیغمبر نشان}

^{سرو قامت، شیر مردان، ماه گیشو، عنبرین}

^{ای حسینم بعد تو جان داد از هجران تو}

^{ناز پروردت رقیه، با دلی زار و حزین}

^{بعد مرگ سرخ تو ای فخر دین مصطفی}

^{اهل بیتت گوشه ی ویرانه شد ماتم نشین}

^{در اسارت کو به کو، منزل به منزل زین ستم}

^{وسعت تاریخ از فریاد کردم پر طنین}

^{کربلا تا بی نهایت جاودانی، جاودان}

^{گر جهان انگشتری باشد، تویی آنرا نگین}

^{این بیابان مرکز عشق است و ایثار و وفا}

^{راهی از اینجا نیست یکسر باز تا خلد برین}

^{صد هزاران نوحه ها گفتند یا رب سینه سوز}

^{نیست (موجی) هم بر این درگه گدای آخرین}