نوحه به دشت کربلا لیلای محزون

نوحه به دشت کربلا لیلای محزون

به دشت کربلا لیلای محزون بگفتا با صد افغان

_{علی اکبر جوان تاجدارم، دمی کن ترک میدان}

_{بیا ای ماه کنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان}

_{گلی از گلشن وصلت نچیدم، جوان نا امیدم}

_{به جای خلعت دامادی تو، کفن بهرت بریدم}

_{بیا ای ماه کنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان}

_{گل نشکفته ام رو در خزانی، اسیر کوفیانی}

_{روی ناکام علی زین دارفانی، نخواهم زندگانی}

_{بیا ای ماه کنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان}

_{نظر بنما به حال زار زینب و این عترت طاها}

_{ترحم کن دمی بر حال لیلا، مه یثرب و بطحا}

_{بیا ای ماه کنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان}

_{نشین گویم سکینه تا بیارد، برایت مشک و عنبر}

_{زند شانه به گیسوی تو زینب، گلاب از دیده ی تر}

_{بیا ای ماه کنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان}

_{گمانم از دل لیلای محزون، خبر هرگز نداری}

_{«شریفیان» چرا از بهر اکبر، ز دیده خون نباری}

_{بیا ای ماه کنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان}

_{شعر از: مرحوم محمد شریفیان}

_{دانلود با نوای مرحوم بخشو}

متن نوحه به دشت کربلا لیلای محزون از مرحوم بخشو

^{متن نوحه به دشت کربلا لیلای محزون}

 ^{از مرحوم محمد شریفیان با نوای بخشو}

^{به دشت کربلا لیلای محزون بگفتا با صد افغان}

^{علی اکبر جوان تاجدارم دمی کن ترک میدان}

^{بیا ای ماه کنعان مرو در چنگ گرگان دل لیلا مسوزان}

^{گلی از گلشن وصلت نچیدم جوان نا امیدم}

^{به جای خلعت دامادی تو کفن بهرت بریدم}

^{بیا ای ماه کنعان مرو در چنگ گرگان دل لیلا مسوزان}

^{گل نشکفته ام رو در خزانی اسیر کوفیانی}

^{روی ناکام علی زین دارفانی نخواهم زندگانی}

^{بیا ای ماه کنعان مرو در چنگ گرگان دل لیلا مسوزان}

^{نظر بنما به حال زار زینب و این عترت طاها}

^{ترحم کن دمی بر حال لیلا مه یثرب و بطحا}

^{بیا ای ماه کنعان مرو در چنگ گرگان دل لیلا مسوزان}

^{نشین گویم سکینه تا بیارد برایت مشک و عنبر}

^{زند شانه به گیسوی تو زینب گلاب از دیده ی تر}

^{بیا ای ماه کنعان مرو در چنگ گرگان دل لیلا مسوزان}

^{گمانم از دل لیلای محزون خبر هرگز نداری}

^{«شریفیان» چرا از بهر اکبر ز دیده خون نباری}

^{بیا ای ماه کنعان مرو در چنگ گرگان دل لیلا مسوزان}

^{دانلود با نوای بخشو}

متن نوحه شد اربعین شه دین از مرحوم بخشو

^{متن نوحه شد اربعین شه دین}

 ^{از مرحوم بخشو}

^{شد اربعین شه دین، زینب دلخون و حزین، با اهل بیت بی نوا، آمد به دشت کربلا}  

^{شیون به پا شد، افغان و آه شد، وقت عزا شد}

^{**************}

^{زینب به صد آه و فغان، بر قبر شاه انس و جان، گفتا خزان شد گلسِتان، بعد عزیزان جهان}

^{شیون به پا شد، افغان و آه شد، وقت عزا شد}

^{**************}

^{لیلای زار خون جگر، بر قبر اکبر زد به سر، کامی ندیدی زین سفر، رفتی شدم من خون جگر}

^{شیون به پا شد، افغان و آه شد، وقت عزا شد}

^{دانود با نوای بخشو}

متن نوحه واحد ایها الناس بگویم به شما از زنده‌یاد بخشو

^{متن نوحه واحد ایها الناس بگویم به شما}

 ^{از زنده‌یاد بخشو}

^{از مرحوم غلامرضا اصلاح پذیر}

 ^{ایهاالناس بگویم به شما از ستم و جور و جفای پسر ملجم کافر}

 ^{که ز شمشیر به محراب نماز کرد دو جا تارک مولای جهان حضرت حیدر}

 ^{اثر تیغ پر از زهر به محراب بیفتاد و بشد غرقِ  به خون آن ولی حضرت داور}

 ^{چون بخورد ضربت کین سرور دین حیدر صفدر هم وزیر و وصی ابن عم ختم رسول شافع محشر}

 ^{جبرئیل در وسط ارض و سماء گشت پریشان و به افغان به جهان کرده خبر از غم قتل شه دین ساقی کوثر}

 ^{که بشد خاک عزا بر سر افلاک همه جن و بشر از غم و اندوه و الم تا صف محشر}

 ^{حسنین در غم و اندوه و پریشان ز قتل شه مردان پدر جمله یتیمان که به انگشت بیفکند در از قلعه خیبر}

 ^{باد و صد ناله و غم رو به سوی مسجد و محراب نهادند چون شدند جانب محراب بدیدند که به خون گشته خضاب چهره ی  گلگون پدر از اثر تیغ پر از زهر}

 ^{و آن در آن دم تن مجروح پدر  با دل پر خون بگرفتند و شدند جانب خانه بسوی زینب مضطر}

 ^{چون بدید زینب محزون غرق خون باب یتیمان سر کشید ناله و افغان دید گردیده دو جا فرق علی ساقی کوثر}

 ^{جامه صبر قبا کرد و به بر رخت عزا کرد و به سر خاک سیاه کرد و بگفتا به فدای سر پر خون تو ای سید و سرور}

 ^{شه بی غسل و کفن یعنی حسین بر بالین پدر خاک بسر چاک گر بیان ، بگفتا که ایا سید سرور من چه سان صبر کنم در غم مرگ تو ایا ساقی کوثر}

^{دانلود با نوای بخشو}

متن نوحه واحد بوشهری شه دین ناله‌ی اکبر چو شنید از جا جست از مرحوم بخشو

^{متن نوحه واحد بوشهری شه دین ناله‌ی}

 ^{اکبر چو شنید از جا جست از مرحوم بخشو}

^{شه دین ناله ی اکبر چو شنید از جا جست}

^{شد سوار فرس و قبضه ی شمشیر به دست}

^{لشکر کوفی و شامی همه در هم بشکست}

^{آمد و بر سر بالین جوانش بنشست}

^{گفت ای تازه جوان نور دو چشم تر من}

^{ای به خون غرقه علی اکبر مه پیکر من}

^{خیز از جای خود ای بلبل شیرین سخنم}

^{تا که از سوزن مژگان به سرت بخیه زنم}

^{گفت ای تازه جوان، سرو روان، رفتی تو}

^{من شدم پیر و دریغا که جوان رفتی تون}

^{تو ادب داشتی اینک ادبت رفته کجا}

^{پدرت آمده ای جان پدر خیز ز جا}

^{پدر پیر تو از روی تو شرمنده بود}

^{تو مپندار که بعد از تو دگر زنده بود}

^{آرزو داشتم از مهر کنم دامادت}

^{در شب عیش کنم جان پدر دل شادت}

^{زخم های بدنت گرچه ز حد افزون است}

^{مادر زار تو لیلا ز غمت مجنون است}

^{گفت یارب به تن پاره ی خونین ناچار}

^{شد روان سوی سراپرده به آن حالت زار}

^{بود زینب به در خیمه دو چشمش خونبار}

^{گرد او جمله زنان حلقه زنان دایره وار}

^{ناگهان دید سواری به حرم می آید}

^{دیده اش پر نم و با قامت خم می آید}

^{گفت زینب به یقین این شه و آن اکبر اوست}

^{شد چو نزدیک حرم سرور دین از سر زین}

^{بگرفت پیکر اکبر بنهادش به زمین}

^{به در خیمه ی لیلا بنهادش به زمین}

^{گفت از خیمه در آ کشته ی فرزند ببین}

^{دانلود با طنین صدای مرحوم بخشو}

متن نوحه آورند در کربلا رأس پر خون حسین از مرحوم بخشو

متن نوحه آورند درکربلا رأس پرخون حسین از مرحوم بخشو

^{آورند در کربلا راس پر خون حسین}

^{شور غوغا شد بپا در اربعین واویلا}

^{مصطفی و مرتضی و حضرت خیر النساء ،واویل صدواویلا}

^{یا حسین گویان روان در اربعین واویلا}

^{آورند در کربلا راس پر خون حسین}

^{شور غوغا شد بپا در اربعین واویلا}

^{زینب خونین جگر با اهل بیت دربه در واویل صدواویلا}

^{بر سر و سینه زنان در اربعین واویلا}

^{آورند در کربلا راس پر خون حسین}

^{شور غوغا شد بپا در اربعین واویلا}

متن نوحه اربعین از زنده یاد بخشو

^{متن نوحه اربعین از زنده یاد بخشو}

^{ایها  الناس ز نو گشته روان خیل اسیران}

 

^{همه زن های ستم دیده و گریان و پریشان}

 

^{برسیدند به روی قبر جوانان و عزیزان}    

 

^{شکوه ها داشت به قبر شه دین زینب نالان}

 

^{گفت زینب به سر قبر حسین با دل سوزان}                                                       

 

^{ای برادر بنگر بی کسی حال اسیران}

 

^{کن  ترحم تو به اطفال یتیمت شده نالان}                                                          

 

^{در خرابه ز فراق تو رقیه بسپرد جان}

 

^{گفت ای جان برادر چه بگویم که چه دیدم}                                                   

 

^{نوجوانان همه بی غسل و کفن بود که دیدم}

 

^{در ازل قسمت ما جور  و جفا بود که رسیدیم}                                                 

 

^{سر تو بر سر نی بود که شماتت بشنیدم}

 

^{گفت آن عهد که بستیم ز ازل جمله ادا شد}                                                         

 

 ^{سهم تو شد شهد و قسمت من شام بلا شد}

 

^{ام لیلا ز غم اکبر ناکام به فغان شد}                                                                  

 

^{این همه جور و جفا روز ازل قسمت ما شد}

 

^{از گلستان جهان رفت علی اکبر ناکام}                                                               

 

^{ام لیلا شده حیران و سیه روز و پریشان}

 

^{حال از شام بلا آمده با دیده گریان}                                                                 

 

^{به سر قبر جوانش بکند ناله و افغان}

 

^{همه در ماتم قاسم شده ایم زار و پریشان}                                                         

 

^{نو عروسش به فغان آمده با دیده گریان}

 

^{ای پسر عم چه کنم من ز فراق تو به دوران}                                                    

 

^{هیچ داماد به غیر از تو نشد  زار و پریشان}

بیاد «بخشو» و برای «بخشو»

بیاد «بخشو» و برای «بخشو»

صدای گرم «بخشـو» بس حزین بود                   تجلـــی نـوایــش اربعیــــن بـــــود

درایــام محـرم نوحـــــــه می خوانــد                   پریشان از بـرای شـاه دیـن بــــود

میـان نوحــه خواندن یا علی (ع) گفت                  مدد کـارش امیــرالمؤمنیــن بــــود

چو روز اربعیـن بحــر طویـل خوانـد                  بواحد سینه زن نقـش زمین بـــــود

بـه دورش حلقـــــــۀ ماتــــم گرفتـنـــد                  میان سینه زن همچون نگیـن بــود

چه حـزن انگیــز بـود گلبــان صوتـش                  میــان دیگـران او بهتـریـن بـــــود

بگفتا یا حسیـن(ع) تا جان به تن داشت                 چـرا کـه ذاکـر سـالاردیـن بـــــود

ملکـوتـی صدایـــی داشـت «بخشــو»                  هماره صوت او با غم قرین بـــود

بســـــــان صـوت او مــــــادرنـزایـــد                   که فخر و مایه این سرزمین بـود

بـه وقـت مرثیـــــه از بهــراکبــــر(ع)                   صدای زنگ صوت او حزین بود

مصیبت چون بخواند ازبهراصغر(ع)                   عزادار اشک ماتـم برجبیـن بــود

ز داغ قاســم(ع) دامـــــاد می گـفـــت                   مصیبـت خوانـدن او آتشیـن بــود

بخوانـد از بهـر عبـــاس(ع) علمــــدار                 همـــانکـــه زاده ام ابنیـــن بــــود

به کـرد نوحـه گـری زینبـی(س) کـــه                  پرستــاری زیـن العابـدیــن بـــود

بـه روز بیسـت و هشتــم مــاه صفــر                  نواخوان بهرختـم المـرسلین بــود

نــــوای او بسـوزانـد هـر دلـــــی را                   دمـی کـه با نوای نی عجین بــود

چوبرمی خاست ازدل صوت پاکـش                  ز خـاک تیـره تـا عرشبرین بـــود

فـروتــن بـود جهانبخــش عزیـــــزم                  بــه پیـش چشم مردم نازنیـن بـــود

بـــوقــت بازگـشـت او ز مشهــــــد                   چـو زائــر امـام هشتمیــن(ع) بـود

بهــــار عمـراو زودی خـزان شـــد                   چو صیاد اجل جانـش کمیـن بـــود

بـرفـت ازدار فـانــی بـا دلـــــی زار                  دریغـا کــه وداعـش آخریـن بـــود

بگشت خامـوش آن شـع فـروزان                   اگرچـه مصلحت حق درایـن بـــود

خـدا رحمت کند «بخشو» و مامش                 که مادردائم از بهرش غمین بـود

خــدا صبـــری دهـد بـه بستگـانـش                   که تا بود رسم دنیـا اینچنیـن بــود

سـرودی شهــردرتوصیف صوتـش                  خـدا داند اگر که غیـر از این بـود

 

بندر بوشهر

«محمودیوسفی»

23/11/85 هجری شمسی

مطابق با 23 محرم 1428 هجری قمری

متن نوحه برای امام رضا(ع) از مرحوم بخشو

متن نوحه برای امام رضا(ع) از مرحوم بخشو

^{از مدینه به سوی توس روان شد شه خوبان
حکم مامون لعین با دل پر خون و پریشان
گفت هنگام وداع با همه یاران و عزیزان
می روم سوی قضا از ستم و جور لعینان
شد یقینم که بود آخر عمر من دل ریش
در غریبی دهدم زهر جفا قوم بد اندیش
حال سازید به پا ماتمم اکنون به بر خویش
چون عزا دار به غربت نبود بهر غریبان
جانب شهر خراسان چو غریب الغربا شد
ظلم مامون لعین بر پسر شیر خدا شد
از ره کینه رضا کشته ی انگور جفا شد
گشت مسموم به انگور ستم شاه خراسان
گفت ابا صلت ببند در که در این شهر غریبم
مانده دور از وطن و بی کس و بی یار و طبیبم
بنگر کز اثر زهر چو با مرگ قرینم
شده از سوده ی الماس دلم شعله ی سوزان
فرش ها را تو بپیچان که غریبانه دهم جان
چون شه کرببلا روی زمین بی کس و عطشان
به روی خاک شکم از اثر زهر بمالید
چون غریبانه در ان گوشه ی ویرانه بنالید
گفت: معصومه ایا خواهر زارم به کجایی
که بیایی تو به بالین من زار جگر خون
کو جوادم که به بالین من زار بیاید
خاک بر سر کند از غم بدرد چاک گریبان
بارالها به حسین و حسن و شاه خراسان
این عزا داری ماکن تو قبول از ره احسان
هم بده نصرتی بر پادشه کشور ایران
هم رسان پور حسن شاه زمان حجت رحمن
بارالها به حق پهلوی مجروح بتول
این عزاداری ما جمله بفرمای قبول
قطع و نابود نما مدعی آل رسول
مضمحل ساز هر آن کس سر دعوا دارد}

متن نوحه واحد شب عاشورا از مرحوم بخشو

متن نوحه واحد شب عاشورا از مرحوم بخشو

_{در کرببلا شورش و محشر بود امشب}

_{در قلب حسین از ستم اخگر بود امشب}

_{از هیبت این شب به فغان دختر زهرا}

_{ز اندیشه فردای برادر بود امشب}

_{در خیمه همه اهل حرم زار و پریشان}

_{از آه و فغان دیده ز خون تر بود امشب}

_{بر زانوی غم با دل پر حسرت و گریان}

_{زینب ز غم مرگ برادر بود امشب}

_{لیلا شده ماتم زده با حالت مضطر}

_{اندر غم مرگ علی اکبر بود امشب}

معروفترین مداحان بوشهری و خوزستانی

^{معروفترین مداحان بوشهری و خوزستانی}

مداحان بوشهری

مرحوم جهانبخش کردی زاده(بخشو)

حاج مصطفی گراشی

حاج ابراهیم ملاح زاده

ایمان میرشکاری

حسین کشتکار بوشهری

عباس محمدی باغملایی

کربلایی حسن توزی

حاج حبیب چاهشوری

زنده یاد علی دشتی نجار

حمید دشتی فرد(ناخدا)

زنده یاد رضا صفایی

مداحان خوزستانی

حاج حسین فخری

غلامرضا کویتی پور

حاج صادق آهنگران

عزیزان بیننده،اگر مداحان دیگری را میشناسید که عکسشان بین این مداحان نیست،به من اطلاع دهید.