وبلاگ پوریا مهدوی مقدم

^{نوحه ایام محرم از مرحوم ناخدا عباس}

^{ای شیعه مگر قتل شه کرببلا شد                   یا ماه عزا شد}

^{یا ماتم فرزند علی شیر خدا شد                      در دشت بلا شد}

^{چون آب به روی شه لب تشنه ببستند               دلها بشکستند}

^{بسیار عزیزان حسین تشنه نشستند                در دشت بلا شد}

^{از دیر جفا اصغر او غرقه به خون شد                 زینب به فغان شد}

^{این جور ستم جمله ز اولاد زنا شد                   در دشت بلا شد}

^{یک غنچه ی گل بر سر دست شه مظلوم           آن کودک معصوم}

^{مانند مه یک شبه انگشت نما شد                   در دشت بلا شد}

^{اطفتا شه دین همه ذلرزان و گریزان                  از جور لعینان}

^{آتش به خیام حرم آل عبا شد                         در دشت بلا شد}

^{ای شیه از چه عون و عباس و علی اکبر ناشاد    هم قاسم داماد}

^{لب تشنه شهیدان همه در راه خدا شد             در دشت بلا شد}

^{ای شیعه از زینب و کلثوم و هم سکینه زار          گردیده گرفتار}

^{یا بلکه ز جور و ستم شمر دغا شد                  در دشت بلا شد}

^{بر ناقه عریان ز جفا سید سجاد                      یا ناله و افغان}

^{یا بسته به گردن غل و زنجیر به پا شد             در دشت بلا شد}

^{ای شیعه از چه اهل بیت زار آن شاه شهیدان    با ناله و افغان}

^{بر ناقه و محمل حرم شیر خدا شد                  در دشت بلا شد}

^{ای شیعه از ذاکر فرزند زهرا ناخدا شد              از فضل خدا شد}

^{یا بلکه همه عالم از این غم به نوا شد              در دشت بلا شد}