وبلاگ پوریا مهدوی مقدم

^{نوحه واحد در حریم}

 ^{عشق در دشت بلا}

^{در حریم عشق در دشت بلا}                                  

                                                 ^{در میان لاله زار کربلا}

     ^{جمله یاران چون شفق سیما شدند}

                           ^{غرق در خون بی سر و بی پا شدند}

     ^{نوبت آل پیام آور رسید}                                

                                     ^{وقت میدان رفتن اکبر رسید}

     ^{گوییا یارب جهان شد کوی غم}            

                             ^{شد زمین در حلقه ی جادوی غم}

   ^{هفت بند آسمان لرزان شده}                    

                                   ^{هفت اقلیم جهان ویران شده}

   ^{ناگهان از خیمه گاه عشق و شور}              

                                 ^{شد مشعشع گوهر دریای نور}

   ^{جوشنی از رادمردی در برش}                        

                                      ^{نام کرده نیک مادر اکبرش}

   ^{چشم هایش چشمه ی خورشید بود}            

                                   ^{در نگاهش جلوه ی امید بود}

   ^{بسته بر تارک عمامه ی مصطفی}                

                                     ^{زنده کرده خاطرات مرتضی}

^{هیبتش چونان علی در اقتدار}            

                         ^{بوسه می زد بر دودستش ذوالفقار}

^{برنشسته بر براقی تیز تک}                      

                                 ^{تا کند این خاک را رَشک ملک}

^{داشت آنک شعله ی عزمش شتاب}    

                           ^{زین سبب جا کرده بر پشت عقاب}

^{دید مولا چون جوان خویش را}                

                             ^{راهی میدان چو جان خویش را}

   ^{دید چون لب تشنه ی جان تشنه را}            

                                 ^{می رود در ازدحام دشنه ها}

^{می رود در کام دشنه اکبرش}                        

                                     ^{مانده بر در دیدگان مادرش}

   ^{یک نظر بر عالم بالا فکند}                      

                                 ^{یک نظر بر آن قد و بالا فکند}

   ^{در نگاه یادگار مصطفی}                          

                             ^{زنده شد تفسیر الله الصطفی}

^{دید رو در رو شکوه حیدری}                              

                                       ^{یادگار شوکت پیغمبری}

^{دید می جوشد به رگ هایش یقین}    

                    ^{گشته بی طاقت به قصد خصم دین}

^{دید چون اکبر پدر را بی قرار}                    

                           ^{درد دین افکنده در جانش شرار}

^{اذن میدان خواست از سالار دین}              

                             ^{تا کند پاک از ستم روی زمین}

^{زان سپس بوسید دست باب را}            

                           ^{دست آن خورشید عالم تاب را}

^{جان به پای حضرت مولا نهاد}                    

                                 ^{پا به راه شرح اعطینا نهاد}

   ^{رفت و در انبوه خنجر شد نهان}          

                     ^{حیدری هیبت به میدان شد عیان}

^{تیغ زد تا کفر را بی جان کند}                            

                                 ^{نعره زد تا معنی قرآن کند}

^{تیغ زد تا آدمی احیا   شود}                            

                             ^{چهره ی آلودگان رسوا شود}

^{هان علی بود آن که اکبر نام داشت}  

                   ^{صورتی خورشید احمد فام داشت}

   ^{ناگهان خاکم به سر در خون فتاد}            

                       ^{غرق ماتم در غمش گردون فتاد}

^{تشنه لب جان داد بر احیای دین}    

                           ^{تا بنوشد جام ختم امرسلین}            

^{شمع تن در راه حق خاموش کرد}            

                           ^{جام از دست پیمبر نوش کرد}

^{شعر از: سید محمد هاشمی}

^{آهنگ: مرحوم عبدالحسین خرمایی}

^{دانلود کلیپ تصویری با نوای مهدی آخوندزاده}