وبلاگ پوریا مهدوی مقدم

^{متن نوحه باز ماتم عرش اعلی را گرفت}

^{از مصطفی گراشی}

^{باز ماتم عرش اعلی را گرفت}

^{غصه اقلیم تصلی را گرفت}

^{از فراق بانی قرآن و دین}

^{شعله سرکش صحن دل‌ها را گرفت}

^{چشم‌ها پهنای دریای سرشت}

^{موج‌ها برخواست دریا را گرفت}

^{محنت از قلب زمین آتش فشاند}

^{گردبادآسا ثریا را گرفت}

^{تا ز تن روح رسول‌الله رفت}

^{محشر اندوه دنیا را گرفت}

^{اشک‌ها بی‌کسی زین واقعه}

^{خون‌فشان چشمان زهرا را گرفت}

^{یامحمد لرزه بر عالم فتاد}

^{ناله شد تکثیر و هر جا را گرفت}

^{ظلمت‌آرا می‌شود هجران تو}

^{وین فراقت نور سینا را گرفت}

^{ای محمد سوره‌ی لطف خدا}

^{زین جهان هجر تو معنا را گرفت}

^{چشم زهرا چشمه‌ی خون زین بلا}

^{وین مصیبت صبر مولا را گرفت}

^{سر به دیوار است و چشم مرتضی}

^{گریه‌ی پنهان و پیدا را گرفت}

^{بی قراری در دل دنیا به خود}

^{شیوه‌ی تاراج و یغما را گرفت}

^{گه ز هجران پیمبر گه حسن}

^{شعله‌ی غم دشت و صحرا را گرفت}

^{چون ز داغ زینت دوش نبی}

^{آه و افغان عرش اعلی را گرفت}

^{رو به زینب می‌کند کای خواهرم}

^{جعده از من صبح فردا را گرفت}

^{تشت خواهم تا که ریزم خون دل}

^{سوختم، آتش سراپا را گرفت}

^{زهر کین با خون دل آغشته شد}

^{تا قیامت شهد دنیا را گرفت}

^{قاسم غمدیده‌ی محنت نصیب}

^{با الم دامان بابا را گرفت}

^{بانگ مظلومیت آل نبی}

^{جایگاه طاق مینا را گرفت}

^{بازهم دستان (موجی) زین جهت}

^{با الم کِلک غم‌آرا را گرفت}