متن نوحه شه فرود آمد به دشت کربلا از ایمان میرشکاری
متن نوحه شه فرود آمد به دشت کربلا
از ایمان میرشکاری
شه فرود آمد به دشت کربلا
گفتگو داشت با زمین پُربلا
ای زمین! ای تربت عنبرسرشت!
ای به تربت، برتر از خاک بهشت!
ای زمین از عرش اعلا برتری
چون مقام زاده پیغمبری
بعد از این، خاک تو باشد مدفنم
تا قیامت در تو باشد مسکنم
خرّمی کن، ای زمین! شاهت رسید
فخر کن بر آسمان، ماهت رسید
سوی تو از مکّه، تازان آمدم
خود نه تنها با جوانان آمدم
آمدم تا در تو جان، فانی کنم
در تو هفتاد و دو قربانی کنم
این من و این اکبر و این اصغرم
قاسم و عبّاس و عون و جعفرم
حالیا برگو مرا مدفن کجاست
مدفن قربانیان من کجاست
راست برگو، ای زمین! اندر کجا
دست عبّاسم شود از تن، جدا
در کجا بر جسم من، آذر زنند
تیر بر حلق علی اصغر زنند
گو به من قبر علی اکبر کجاست؟
حجله گاه قاسم مضطر کجاست؟
بر گلوی من کجا خنجر کشند؟
از سر زینب کجا محجر کشند؟
در کجا جسم مرا عریان کنند؟
پای مالم از سم اسبان کنند؟
در کجا شمر از قفا برد سرم؟
ساربان آید کجا اندر برم ؟
