متن نوحه
نه به دیده نورم نه به تن توانم
نه بدیده نورم، نه به تن توانم
بنشینم و خون جگر فشانم
شده پاره پاره بدن جوانم
گل پرپر من، علی اکبر من
به کجا بگردم، گل خود بجویم
که ز خون فرقش رخ خود بشویم
بنشینم و یا ولدی بگویم
گل پرپر من، علی اکبر من
گل من فدا شد، به ره خدا شد
لب تشنه از من پسرم جدا شد
گل پرپر من، علی اکبر من
پسر شهیدم، صدف امیدم
به خدا شکستم به خدا خمیدم
که به غلظم خون بدن تو دیدم
گل پرپر من، علی اکبر من
تو ستاره بودی، شب غربتم را
تو ز دل زدودی شب غربتم را
تو ز کف ربودی همه طاقتم را
گل پرپر من، علی اکبر من
بنگر چه آمد به سرم علی جان
ز غم تو خون شد جگرم علی جان
پسرم علی جان
گل پرپر من، علی اکبر من
همه چشم و گوشم که سخن بگویی
ز غریبی گل به چمن بگویی
سخنی ز سوز دل من بگویی
گل پرپر من، علی اکبر من
- ۰ نظر
- ۲۶ شهریور ۹۷ ، ۱۵:۳۰