وبلاگ پوریا مهدوی مقدم

^{متن نوحه واحد بوشهری چونکه عباس}

 ^{بدید بی کسی سبط پیمبر}

^{چونکه عباس بدید بی کسی سبط پیمبر} 

^{در حرم تا به عطش شیون و غوغاست سراسر}

^{بهر قتلش به کمر خنجر کین لشکر کافر} 

^{یک طرف ناله ی اطفال بلند است به اختر}

^{دید چون ظلم و ستم گشته فزون بی حد و بی مر} 

^{صبرش آمد به لب و گشت روان سوی برادر} 

^{گفت برده ز کفم تاب و توان چرخ ستمگر} 

^{غیرتم شعله زده بر دل مجروح چو آذر} 

^{به فدای سر تو پیکر عباس دلاور} 

^{گشته ام زار و پریشان به خدا جان برادر} 

^{گر شوم کشته در این دشت از این زندگی بهتر} 

^{اذن جنگم بده تا خویش زنم بر صف لشکر} 

^{شه دین گفت به عباس: ایا پشت و پناهم} 

^{تو امیری و علمداری و سردار سپاهم} 

^{گر شوی کشته پس از مرگ تو من عمر نخواهم} 

^{رحم کن جان برادر تو به این روز سیاهم} 

^{گفت : شاه کودک تو آب زمن خواست ندارم} 

^{عطش تشنه لبان برده ز دل صبر و قرارم} 

^{زنده باشم من و از ظلم کجا تاب بیارم} 

^{اذن ده تا که روم بهر حرم آب بیارم} 

^{شه دین دید که عباس بود عازم میدان} 

^{کاسه ی صبر به لب آمده با حال پریشان} 

^{دست در گردن او کرد و بگفت با دل سوزان} 

^{گفت شاید که رسد آب به اطفال پیمبر} 

^{شد روان سوی فرات آب رساند به یتیمان}

 ^{مشک پر آب نمود خواست بنوشد کمی از آن} 

^{یادش آمد ز لب تشنه ی آن شاه شهیدان} 

^{گفت نی شرط وفا تشنه لب است سبط پیمبر} 

^{آب امروز در این دشت بلا قیمت جان است} 

^{حرم شاه شهید منتظر قطره ی آب است} 

^{برسانم به سکینه که به راهم نگران است} 

^{هم رسد آب به حلقوم علی اصعر مضطر} 

^{ظالمی دست چو از پیکر عباس جداکرد} 

^{او نه رحمی به علی اصغر و شرمی ز خدا کرد} 

^{مشک آب ظالم دیگر هدف تیر بلا کرد} 

^{گشت مایوس ز آب با دل خون خسرو خوبان} 

^{گفت دیگر به چه امید به حرم روی نمایم} 

^{چه بگویم به سکینه من و این دست چدایم} 

^{گشته ام سیر ز جان نیست دگر مشک و لوایم} 

^{خاک بر فرق من و وعده ی آبم به یتیمان}

^{دانلود با نوای کربلایی حسن توزی}