وبلاگ پوریا مهدوی مقدم

^{متن نوحه سبوی عشق}

 ^{از ایمان میرشکاری}

^{بار دیگر شور و شیون در نهاد ما فتاد}

^{باز شیون، شورشی در جان مافیها نهاد}

^{بار دیگر از سبوی عشق می‌جوشد خروش}

^{کای شفق‌پوشان عاشق،عاشقان دُردنوش}

^{نوبت پیکار دل در عرصه‌ی ایثار شد}

^{فرصت دیدار حق در محضر دادار شد}

^{امشب ای جان‌پروران گر هست ما را تشنه کام}

^{آن به معنی برده زین شهد عطش صد تشنه کام}

^{در صراط عشق ما را جرعه‌ای جان پرور است}

^{عاشقان عشق را ای عاشقان جان در بر است}

^{ما به قصد عزت و ایمان و دین برخواستیم}

^{خواست جانان جان ز ما، ما جان ز جانان خواستیم}

^{همرهان فردا ز شور غیرت و مردانگی}

^{باید از جان خون‌فشان پرداخت نقد بندگی}

^{باید از نو دین جدم مصطفی احیا شود}

^{یا به دور از جمله تن‌ها، جمله‌ی سرها شود}

^{جان فدای دوست باید در ره پایندگی}

^{تا بماند شیوه‌ی قرآن از این تابندگی}

^{گرچه یک صحراست ما را دشمن دین در کمین}

^{ای که ما را زین فنا باقی‌ست اصل و شرع دین}

^{چشم حق‌بینان چو از دل بر حقیقت باز شد}

^{اهل دل را دیدگان معرفت دُرساز شد}

^{بست مولا سالکان خویش را احرام یار}

^{کرد آندم کعبه‌ی مقصودشان را آشکار}

^{شد چو بر دلدادگان خورشید عاشورا عیان}

^{سر زد از هفت آسمان فریاد و شیون سرزنان}

^{بشنوید ای عاشقان طرحی دگر از طرح عشق}

^{بنگرید ای دوستان طرحی دگر از طرح عشق}

^{قاسم است اینک محیا بر نثار جان خویش}

^{خواهد او هم لاله‌گون سازد ز خون دامان خویش}

^{بی درنگ آمد عمو را دست و پا بوسید و چهر}

^{مهر دین چون جان در آغوشش کشید از روی مهر}

^{مسلب غیرت‌فشان از فرط غم آورد پیش}

^{نور چشم مجتبی تا پرده برگیرد ز خویش}

^{ریخت در جان خون حق را زآتش جانش شرار}

^{اذن میدان خواست آندم تا بنوشد جام یار}

^{مجتبی را نور دل ره راند تا میدان کفر}

^{تا برافروزد شرار از تیغ حق در جان کفر}

^{شد عیان در قلب میدان، همچو مه در آسمان}

^{زد ز غیرت تیغ و شد در فوج خونخواران نهان}

^{ناگه از سوز عطش تاب زمان بی تاب شد}

^{تیغ کین بر فرق پاکش آمد و سیراب شد}

^{عاقبت در خون فتاد از رخش همت پور عشق}

^{در حجاب خون نهان شد سیرت محصور عشق}